Czym jest buddyzm?

Najlepsze wyjaśnienie nauk Buddy otrzymaliśmy od samego Buddy. W sanskrycie jego nauki są nazywane Dharmą, a w Tybecie – Chö. Oba oznaczają “tak jak jest”. Można zatem postrzegać buddyzm jako zestaw narzędzi, które pozwalają nam postrzegać rzeczy takimi, jakimi są naprawdę, teraz i teraz. W buddyzmie nie ma dogmatów i nie ma nic, czego nie można kwestionować. Nauki Buddy mają na celu całkowite rozwinięcie i uwolnienie ciała, mowy i umysłu. Buddha wydał instrukcje, które były dostosowane do trzech różnych typów ludzi. Ci, którzy chcieli uniknąć cierpienia, otrzymali instrukcje przyczyny i skutku, zwane także “Little Way” (sanskryt: Hinayana). Dla tych, którzy chciał zrobić więcej dla innych, uczył mądrości i współczucia (sanskryt: mahajana).

Kiedy ludzie mieli silną wiarę we własną i cudzą naturę Buddy, Budda nauczył się Diamentowej Drogi (sanskryckiej: Wadżrajany). Dla nich pojawił się jako formy energii i światła lub bezpośrednio przekazał swoje oświecone podejście przez strumień świadomości. Na tym najwyższym poziomie celem jest pełne rozwinięcie ciała, mowy i umysłu, natychmiastowa łatwość Wielkiej Pieczęci (sanskryt: mahamudra). Diamentowa droga daje współczesnemu światu “skuteczne metody, które prowadzą do bezpośredniego doświadczenia umysłu” – wyjaśnia Lopön Tseczu Rinpocze, jeden z najbardziej doświadczonych nauczycieli buddyzmu tybetańskiego. Nauczysz się postrzegać świat z bogatej i samodzielnej perspektywy. Medytacje Diamantvägen rozwijają głębokie wewnętrzne bogactwo. Prowadzą do niepokonanego i dyskretnego umysłu, w którym mogą pojawić się wszystkie oświecone działania. Buddyzm jest rodzajem filozofii, psychologii czy religii? Buddyzm można postrzegać jako filozofię w tym sensie, że jej nauki stanowią zunifikowane i logiczne podejście, ale nie jest to jedynie filozofia. Filozofia może wyjaśniać rzeczy na formalnym planie słów i idei, podczas gdy nauki Buddów działają z całością. Zarówno filozofia, jak i praktyka buddyjska prowadzą do jasnego myślenia, ale to tylko ta ostatnia może prowadzić do trwałych zmian, ponieważ daje nam praktyczny klucz do zarządzania wszystkim, co dzieje się w codziennym życiu.

Ponieważ nauki mają zdolność wywoływania zmian u ludzi, którzy je praktykują, są tacy, którzy wierzą, że buddyzm jest rodzajem psychologii. Różne podejścia psychologii starają się pomóc ludziom nie stać się ciężarem dla społeczeństwa lub mieć zbyt wiele osobistych trudności. Chociaż zarówno psychologia, jak i buddyzm mogą zmieniać ludzi, ten drugi jest najlepszy dla tych, którzy już są zdrowi. Można powiedzieć, że buddyzm zaczyna się tam, gdzie kończy się psychologia. Buddyzm Diamentowej Drogi staje się istotny, gdy osiągniesz pewną stabilność, gdy postrzegasz przestrzeń jako coś radosnego zamiast doświadczania jej jako zagrożenia. Na tym poziomie nauki mogą nam pomóc rozwinąć obfitość radości, miłości i odwagi w naszych umysłach. Jeśli użyjesz nauk swojego życia, ostatecznie poczujesz głęboką zdolność, która sprawi, że wszystkie sytuacje poczują się bardziej znaczące i rozwijają się. Kiedy wzrasta świadomość, jak wszystko jest sterowane, równomierne wyobrażenia odpadają, a doskonałe cechy ciała, głosu i umysłu pojawiają się w sposób naturalny. Ostateczny rezultat praktyki buddyjskiej – pełne oświecenie – przekracza intelektualne lub terapeutyczne cele filozofii i psychologii. To doskonały stan poza wszelkimi koncepcjami. Buddyzm to religia doświadczenia, która istnieje od ponad 2500 lat, łącząc logiczne podejście z metodami osiągania stałego i bezosobowego stanu umysłu.